Dromen moet je leven

Sinds 2 maanden wonen Marnix en ik in onze camper. Ondanks dat het wel een grote levensveranderende stap is, om een groot huis om te ruilen voor een camper, went het heel snel. 

De eerste dag, overnachten in Zegveld

Ik weet nog goed hoe de eerste dag was. Het was begin augustus. We gingen onze eerste nacht kamperen in Zegveld. Marnix reed de camper naar onze overnachtingsplek. We hadden nog geen gas, want de aansluitingen wilden we eerst laten controleren. We hadden nog geen water uit de kraan, alleen in flesjes uit de koelkast. We konden voor het eerst plassen in onze eigen wc. Poepen nog even niet. We hebben een composttoilet. Hier doen we kokosaarde in. Dat mengt zich met je uitwerpselen en dan ruikt het naar aarde als je de wc open doet en er met je neus in gaat zitten. Nadat ik een half uur bezig was de kokosaarde met water zacht te krijgen, was ik het vergeten het in de wc te doen. 

Het buitenleven was gezellig, maar we moesten even wennen aan de kou. Alhoewel, went kou eigenlijk wel? Marnix’ broer Dimitri was er ook. We bakten hamburgers in zijn camper en we aten maaltijdsalades. Doordat we het koud hadden gingen we vroeg naar bed. Ik sliep als een roosje. Marnix had niet zo lekker geslapen. We dronken hele vieze koffie van Dimitri. De mannen vonden het wel lekker, maar ik vond het extreem sterk. Na de koffie gingen we snel terug naar Hoofddorp. Om bij de garage van Marnix lekker luxe op de wc te kunnen zitten.

Hoofddorp forever

En toen bleven we ongeveer 2,5 week in Hoofddorp. We waren nog lang niet klaar met het bouwen van de camper. Maar toch wilden we er al in leven. Omdat we nog wel veel te doen hadden besloten we bij de garage in de buurt te blijven. Met de camper voor de deur gingen wij onze eerste nacht in. Het regende en we waren nog niet gewend aan het kletteren op het dak in de nacht. De volgende ochtend pakte ik kleding uit mijn kast. Dat was klam. Ik vroeg me af hoe lang we deze manier van leven leuk zouden vinden. De dag erna werd er 24 uur lang regen voorspeld. En die voorspelling kwam uit. We besloten de camper de volgende avond in de garage te rijden en te kijken hoe dat zou slapen. Dat was een succes. Marnix kwam lekkere koffie op bed brengen, die hij in de garage had gezet. En zo sliepen we ineens dagenlang achter elkaar met de camper in de garage. 

De dagen erna hielden wij ons bezig met het project ‘de grijswatertank’. De grijswatertank is een tank die we onder de camper hebben geplaatst. Dit vangt het afvalwater van de douche en de wasbak op. Het ophangen van de tank was al een behoorlijke uitdaging en daarna bleek hij lek te zijn bij de hendel waar we hem legen. Gelukkig is Marnix nogal handig en heeft hij veel geduld. Hierdoor is het gelukt het te repareren. Verder heeft hij de Vinylvloer gelegd, een apothekerskast geplaatst, de waterleidingen lekvrij gemaakt, de gasleidingen laten controleren en deed hij vele andere dingen waardoor het leefgedeelte zo goed als af is. Naast dat ik Marnix hielp met het klussen, hield ik mij wat meer bezig met koken, het lezen van het boek over Steve Jobs om vervolgens vol inspiratie een ondernemingsplan te schrijven over mijn eigen Schrijversdienst ‘de Content Camper’. 

Op naar Lelystad, Medemblik en verder

Daarna was het tijd om weer met de camper in beweging te komen. We reden naar Lelystad om daar te overnachten aan het water en ‘s avonds naar de heldere lucht vol sterren te kijken. De volgende dag hadden we een afspraak in Emmeloord om een BearLock in de camper te plaatsen. Een BearLock is een beveiligingsslot in de versnellingsbak, waardoor je niet kunt schakelen. Tijdens het wachten reden we met Dimitri mee in zijn camper naar de supermarkt. Toen het slot geplaatst was, gingen we met zijn drieën (2 campers) naar Medemblik, West-Friesland. Daar ontstond een spontane familiereünie toen Virgil, de andere broer van Marnix en Dimitri, langskwam om de honden uit te laten. De volgende 2 dagen verbleven we op een camping in Berkhout en hielpen we Virgil met spullen voor zijn bedrijf te verhuizen. Daarna verplaatsten we ons voornamelijk tussen Hoofddorp, Nijkerkerveen, Medemblik, om vervolgens via Sittard naar Koblenz, Duitsland te gaan en fietsen te gaan testen. Of ook wel. De tijd is weer voorbij gevlogen en we hebben ons geen moment verveeld in ons nieuwe leven. We zijn super blij met de keuzes die we gemaakt hebben. En ondanks af en toe nog regenachtige dagen is onze kleding niet meer klam geweest.