‘Alles’ is toch nog steeds een beetje veel. Terwijl ik in mijn eerste maand van mijn nieuwe baan zit, bevind ik mij in de laatste fase van mijn massageopleiding. Dat betekent dat ik de komende tijd alles nog moet doen wat ik tot nu toe nog niet gedaan heb. Alles wat ik eigenlijk al lang had moeten doen. Ik heb al een aantal studies versleten en diploma’s binnengehaald. Ondanks alle studie-ervaring is mijn manier van studeren er nog niet echt op verbetert. Net voor de examens krijg ik pas stress en moet ik alles nog leren. Alles waar ik geen tijd voor had op het moment dat ik het had moeten leren. Medische basiskennis, klassieke en energetische massages en de spieren van het lichaam in het Latijn en Nederlands. Als ik mijn realistische geest er even bij haal, dan is het onmogelijk om op 12 december mijn praktijkexamen te doen. Er is daarom ook een kansje dat ik om uitstel vraag. Ik moet nog 2 van de 3 vakken van het afgelopen jaar herkansen en daarnaast nog twee toetsen.
Ik ben altijd met van alles tegelijk bezig en wil alle rollen in mijn leven doorzetten. Mijn smoesjes waardoor ik het afgelopen jaar niet alles heb gehaald (of bijna alles niet) is, omdat ik druk was met verhuizen, reizen, banen proberen, sporten, feesten en van alles en nog wat tussendoor te leren en tegelijkertijd zo goed mogelijk mijn te veel sociale contacten onderhouden. Met als resultaat dat ik nu een eindsprint moet maken voor mijn opleiding. Ik ga focussen en kijken hoe ver ik kom. Ondertussen wil ik in de weekenden mijn vrienden zien en feesten, maximaal ontspannen, genieten, van alles leren en tegelijkertijd opladen voor de week erna.
Afgelopen maandag belandde ik op mijn vrije dag met mijn studiegenootjes in de kroeg en hebben we serieus van 10.30 tot 16.30 bijna non-stop gestudeerd en theetjes en koffie besteld. Koffie is mijn redmiddel de komende tijd om geconcentreerd te blijven. Toch denk ik niet dat mijn gezondheid daar beter van wordt. Mijn huid bijvoorbeeld is de laatste 2 jaar niet iets waar ik heel tevreden mee ben. Toen mijn broer mij twee jaar geleden liefkozend sinaasappel begon te noemen, bedacht ik me dat ik iets aan mijn huid moest doen. Ik dacht zelf dat het een dingetje van mijn voedselallergie is. Daarvoor heb ik volgende maand een afspraak bij een arts. Uit mijn studieboek leerde ik ondertussen dat de doorbloeding in je lichaam bij stress verhoogt in je hersenen, hart, lever, spieren en nieren. Hierdoor raken je huid, spijsverteringskanaal en slijmvliezen slecht doorbloed. Misschien heb ik door alles te willen wel wat stress opgelopen waardoor mijn huid nu slecht doorbloed is geraakt en een beetje lelijker is geworden. Misschien heb ik door stress wel ineens een voedselallergie, doordat de doorbloeding van mijn spijsverteringskanaal niet optimaal stroomt. Misschien, misschien, misschien. Maar goed dat ik niet leer om dokter te worden, want dan zou mijn geloofwaardigheid met deze blog compleet verloren gaan.
Dromen moet je leven 